HET FAMILIEFEEST VAN MEIRHAEGHE - 24 SEPTEMBER 2016

                                                                                                                                                                                          Foto: Peter Malaise (Nieuwsblad)

 

FAMILIEFEEST VAN MEIRHAEGHE

 HOOIOPPER ELSEGEM 24.9.2016

 

 

 

“Hoeveel eiers hebde gij wel naar d’Heilige Clara gebracht om zo’n schoon weer te krijgen?” vroeg Lucien me bij aankomst. Geen eieren en niet aan Clara, maar wél vader Jan om een zonnige dag gevraagd.  En die kregen we !  Kon ook niet anders, want er bloeit niet voor niets een zonnebloem in het gemeentewapen van onze bakermat Wortegem. Van in de vroegte verguldde zonnemans veelbelovend het lieflijke, zacht glooiende landschap, waarin De Hooiopper nog lag bij te komen van het huwelijksfeest dat er tot in de vroege uurtjes had gewoed. Een lokkend spandoek met ons meermin-familiewapen aan de straatkant (ver)leidde ons naar binnen. Wie zou trouwens onberoerd kunnen voorbijrijden aan deze fraai gepolitoerde jonkvrouw? Onze voorouders wisten duidelijk wat te kiezen als blazoen.

 

  welkom in Worte(l)gem

 

De bestuursleden – Adelwijn Meirhaeghe, Riko Van Meirhaeghe, Lucien Van Meirhaeghe, Roland VanMeirhaeghe, Wim Vanmeerhaeghe en Herman Meirhaeghe - en de vrijwilligers - Chris Meirhaeghe (parking), Hava Kara (onthaal, helpende hand), Anita De Ruyck en Balder Meirhaeghe (fotografen), Daisy en Femke De Coene (badges, onthaal, Highland games), Jeanine Hebbrecht en Anne-Marie Van Poucke (winkel), Pieter Van Meirhaeghe (winkelhulp), Gaby Meirhaeghe, Linda Van de Vijvere en dochter Vicky Meirhaeghe (champagne), Els Van Speybroeck (organisatie, onmisbare tussenkomsten) en Arent Meirhaeghe (Highland games) - arriveerden omstreeks 10 u, ruim op tijd om rustig nog een en ander te kunnen opstellen vóór het feest om 11u officieel zou losbranden. Maar dat was buiten het enthousiasme van de genodigden gerekend, die eveneens vanaf 10 u Elsegem deelgemeente van Wortegem, infiltreerden.  De extra parkeergelegenheid op de akkers van de overbuur waren een absolute must om al dat rollend materieel kwijt te kunnen.  

Wat een geluk dat de weergoden ons goed gezind waren, want stel je voor dat we een uur buiten in de regen hadden moeten verkommeren, dat zou zeker een domper op de prille feestvreugde gezet hebben. De feestzaal werd immers pas om 11u vrij gegeven, omdat de poetsploeg nog aan de slag was en de tafels nog moesten geschikt. De zaal zou trouwens veel te klein geweest zijn om 350 aanwezigen voor de receptie te herbergen. Met dit schoon weer kon de eerste officieuze kennismaking met dichte en verre familie nu in de open lucht gebeuren.

 

 Tussen het begroeten door, waren bestuursleden en vrijwilligers druk in de weer.  Op de binnenplaats hing Viviane Vande Putte de vlaggen van Wortegem en Nokere op, die reeds in 1983 in de optocht rond het stadhuis van Oudenaarde werden meegedragen. (Waar is die meerminvlag van toen trouwens gebleven?). Bij de inkom vond het onthaal plaats en kreeg iedereen een badge met zijn/haar naam en de tak waartoe hij behoorde : Kanegem, Wortegem, Huise, Zingem. Dat maakte het kennismaken en de identificatie een stuk makkelijker. Aan het raam van de feestzaal – zowel binnen als buiten - werd een indrukwekkende poster van 3,5 m op 90 cm bevestigd, waarop de naam van elke genodigde was aangebracht, met ieders afstammingslijn tot bij onze gemeenschappelijke stamvader Lodewijck Van Meirhaeghe en verder hogerop. Ook Koningin Mathildes stamlijn stond erop afgebeeld, iets wat uiteraard grote belangstelling wekte. 

 

Wat verderop, onder een witte open tent, werd de drukst bezochte hotspot geïnstalleerd: onze Meirhaeghewinkel. Daar kon men de bestelde stamboek(en) met de  Genealogie Van Meirhaeghe – onze Blauwe Tweeling - afhalen en allerlei spullen kopen : postzegels en stickers met het familiewapen en Schotse Meirhaeghe-tartanstof.  Daar konden ook kratjes met speciale Meirhaeghe-bieren, waarvan er een 50-tal werden verkocht, en Meirhaeghe-champagne gekocht worden. De champagne werd een enorm succes, of wat had je gedacht?  Welke Vlaamse familie kan uitpakken met een eigen champagnemerk? Bij de tent zat ook Pater Marcel Van Meirhaeghe te stralen die een boek met de biografie van Pater Remi Van Merhaeghe, martelaar in China, aanbood. Op het grasveld achterin maakte Riko alles klaar voor de Highland, zeg maar Vlaamse Ardennen Games, die later op de dag zouden plaatsvinden. En de jongste Meirhaeghes  gooiden zich meteen energiek op de attracties : springkasteel en glijbaan.

 

 

 glaasje, hapje, woordje

 

 

 Omstreeks 11u begon dan, onder een almaar stralender zon, het officiële gedeelte met de receptie. De bestuursleden van de Familievereniging vormden een line up om iedereen persoonlijk welkom te heten. Korte en aangename kennismaking met bekende en onbekende stamgenoten en familieleden. Blij weerzien ook van oudstrijders die er op het familiefeest van 1983 in Oudenaarde al bij waren. Drieëndertig jaar ouder inmiddels, maar immer young at heart. De aanwezigen vulden snel de weide en de Meirhaeghe-champagne vloeide rijkelijk zoals ze dat voor de rest van de dag zou doen. Wie dit hemelse vocht durft te benoemen met het ordinaire “bubbels”, wordt door mij eigenhandig ende stante pede  uit de stamboom weggesnoeid ! Bubbels, dat is wat ik krijg wanneer ik iemand de edele Meirhaeghe-champagne bubbels hoor noemen. Ondertussen werd Herman geïnterviewd door een journalist van Het Nieuwsblad, die ook een groepsfoto nam van alle aanwezigen. ’t Was even wringen om heel die bende in één beeld te kunnen vangen, maar het lukte. Verslag en foto verschenen in de Oudenaardse editie van maandag 26 en in de Tieltse editie van dinsdag 27 september.

 Om 12u30 maande Roland Vanmeirhaeghe, die de teugels van het dagverloop als “ceremoniemeester” strak in handen hield, de babbelende bende tot stilte. Tijd voor de speeches. Eerst gaf hij het woord en de microfoon aan voorzitter Adelwijn. Die heette iedereen welkom, ook in ’t Frans, want er was een kleine delegatie Meirhaeghes uit Frankrijk aanwezig, familie van de champagneboeren overigens. Adelwijn had het o.m. over het Schotse verhaal van zijn wonderlijke ontmoeting met Riko, die het conceptiemoment vormde van onze familievereniging en waarover je ook leest onze Blauwe Tweeling. Of hoe belangrijk het is in het leven om “ja” te zeggen tegen dingen die op je levenspad worden gelegd, hoe vreemd die op het eerste gezicht ook lijken. Want zonder onze Schotten geen familievereniging, geen feest etc.. 

 

 Daarna kreeg provinciaal gedeputeerde Jozef Dauwe het woord. Als kenner van genealogie en heraldiek stak hij de loftrompet over de hoge kwaliteit en het wetenschappelijk gehalte van onze genealogie en wees in zijn bevlogen stijl op de uitzonderlijkheid ervan. Zeldzaam zijn immers de geslachten die hun roots tot omstreeks 1200 kunnen terugvoeren, tot op het moment dat de familienamen ontstonden. Tenslotte presenteerde stambewaarder Herman Meirhaeghe de inhoud van zijn levenswerk, resultaat van 40 jaar onderzoek.  Hij dankte ook allen die hem ooit op enigerlei wijze geholpen en gesteund hebben en drukte de hoop uit dat de Genealogie Van Meirhaeghe in de familie bewaard zou blijven en doorgegeven worden aan de kinderen en de kleinkinderen. Opdat de generaties na ons zouden weten waar we vandaan komen, waar onze wortels liggen. En die liggen op een slappe boogscheut van de Hooiopper, op de Meerhage in Wortegem.

 

 tafelen & entertainment

 

 Een half uurtje later werden de gasten aan tafel genodigd voor het middagmaal. Elk hoekje en kantje van de zaal en de orangerie moest benut worden om iedereen een plaatsje te geven. Bazin Kristel De Clercq, die haar koelbloedigheid niet verloor toen we haar meldden dat we niet met 180, maar met dubbel zoveel zouden aanwezig zijn, hield ook gedurende gans het feest het hoofd koel. Voor ieder probleem waarmee Roland telkens weer haar keuken binnenstormde, vond ze snel een goede oplossing. Het professionalisme van het personeel zorgde voor een vlotte bediening. Menu : Pompoenroomsoep, kalkoen-haasje met jagersaus en kroketjes; of een visschotel of een vegetarische schotel. Dit alles overgoten met wijnen of champagne. Of met Spa-bubbels... Er werden overigens die dag 119 flessen Meirhaeghe-Champagne geledigd en een veelvoud ervan verkocht. De bestelwagen van Gaby Meirhaeghe was in een mum van tijd leeggeplunderd : 68 dozen ofte 408 flessen ! Ja, santé, die Meirhaeghes kunnen er weg mee! Terwijl iedereen zich te goed deed aan de lekkernijen, zat Herman, ascetisch als Boeddha onder de Bodhiboom, geflankeerd door kleinzoon Noah, zijn stambewaardersplicht te vervullen: zijn werk signeren voor diegenen die enkel naar de receptie gekomen waren en nu huiswaarts keerden. Om er een persoonlijke toets aan te geven deed hij dat door middel van een haiku : “vertakt in veelheid / in eenheid diep geworteld / meirhaeghe stamboom.

 

Ondertussen was men toe aan de koffie met chocolademouskes en fijne gebakjes. Ik werd binnengeroepen voor een hapje entertainment.  Familieleden van Pater Mestdagh, wiens moeder Marie Van Meirhaeghe heet,  zongen een van zijn luisterliedjes : "Aan de Leie". Het zangkoor bestond uit Pascal Van Merhaeghe, Nicole Van Merhaeghe, Tonia Van Merhaeghe, Christine De Vos (echtg. Pascal) en Monique  Schiettecatte (echtg. Marc Van Merhaeghe). Ze werden begeleid door Marc Van Merhaeghe op saxofoon en Stien Vanaerde (dochter Tonia Van Merhaeghe) op dwarsfluit. Pater Louis Mestdagh (1916-2007) was een Vlaams priester, zanger en documentairemaker. Hij stond bekend als "De Zingende Pater".  Tussen 1957 en 1963 nam hij zeven platen op bij het label Decca en belandde daarmee hoog in de Vlaamse hitlijsten. Hij kende heel wat succes, maar aan zijn carrière kwam vroegtijdig een einde toen hij als priester een relatie met zijn latere vrouw begon. Daarna leende Roland de micro aan Marco Vandenheede, partner van Rita Vanmeirhaeghe, die verrassend goed California Blue van Roy Orbison zong. Je moet het maar durven en kunnen, de mooiste stem uit de rockmuziek proberen te benaderen zonder van de notenbalken te tuimelen. Tenslotte werd de oudste aanwezige naar voor geroepen en kreeg een fles bubb... sorry, champagne cadeau; dat bleek de 91-jarige Anna Ghijsels te zijn, dochter van Marie Van Meirhaeghe.

  

Highland Games in de Vlaamse Ardennen

  

Tijd om de benen te strekken en pezen en spieren te rekken. Omstreeks 16 u verzamelden de aanwezigen voor de Highland Games.  Vanwege de gemiddelde leeftijd van de gasten, in hun “beste kleren” bovendien, had ik even gevreesd voor dit onderdeel, maar dat was buiten de Meirhaeghes gerekend. Ook dit onderdeel van het programma werd een succes. Onze Schot van dienst, Riko Van Meirhaeghe, had daartoe het nodige materiaal meegebracht, legde de spelregels uit en illustreerde, samen met zijn assistent Arent Meirhaeghe, hoe alles in zijn werk ging. De stoerste stamgenoten betraden het strijdperk voor de volgende vijf onderdelen. Een zak met een gewicht van 5, 10 of 15 kg zo ver mogelijk werpen. Boomstamworstelen, waarbij twee personen elkaar door middel van een boomstam uit een cirkel proberen te duwen. Met een gewicht van 45 kg aan elke hand een zo groot mogelijke afstand afleggen. Boomstamwerpen: een boomstam van 3,50 m zo ver mogelijk gooien, waarbij de stam in de lucht rond zijn as moet tollen. Touwtrekken : twee familietakken proberen elkaar over een bepaalde lijn te trekken. Als prijs werd de winnaar van de Games, Geert Vanaerde (echtg. Tonia Van Merhaeghe), bedacht met een kratje Meirhaeghebier.

 

  veilige vaart en tot weerziens

  

Het feestprogramma werd omstreeks 17u afgerond.  Afscheid nemen van alleen maar blije gezichten.  Uit de vele reacties ter plaatse en achteraf via email, telefoon en Smoelboek, bleek dat iedereen een ongemeen fijne dag had beleefd. “Voor herhaling vatbaar” en “volgend jaar opnieuw”, zeiden sommigen.  Da’s natuurlijk een beetje snel, maar we hoeven zeker geen 10 jaar meer te wachten voor een volgende reünie. Afrekenen ook, want feesten kost geld.  Uw stambewaarder vertrok om 18u huiswaarts, “moe en tevreden”, zoals dat heet. Er volgde nog een bijna slapeloze nacht waarop hij jullie allemaal weer voor zijn geestesoog zag passeren. Hij gloeide minstens nog drie dagen na, helemaal voldaan en diep tevreden over deze historische dag. Als het op verbondenheid aankomt kunnen velen nog wat leren van onze clan. Als dit geen zoet antigif tegen verzuring was. Een feest dat geneest !

 

 

 

  

 Herman Meirhaeghe

 

 Stambewaarder

  

Krantenartikel met verslag van het feest:

 http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160925_02485939  

 http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160925_02485349

http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160926_02487028

 Over Pater Mestdagh :

 http://www.bruzz.be/nl/nieuws/afscheid-van-een-troubadour-louis-mestdagh

 https://nl.wikipedia.org/wiki/Louis_Mestdagh